Pandangan politik Blair bertukar semakin beliau bertambah tua. Bagaimanapun, beliau tetap cenderung ke kiri sepanjang hayatnya sebagai penulis. Masanya di Burma menjadikannya seorang pembangkang imperialisme yang kuat, dan penglibatannya dengan kemiskinan sewaktu menyelidiki untuk Kegagalan di Paris dan London serta Jalan ke Tambangan Wigan menjadikannya seorang sosialis. "Setiap baris karya serius yang saya menulis sejak 1936 telah ditulis, secara langsung atau tidak, untuk menentang totalitarianisme dan untuk menyokong Sosialisme demokratik, sebagaimana yang saya memahami," beliau menulis pada 1946.

Bagaimanapun, Sepanyol adalah yang bermain peranan yang terutama dalam pentakrifan sosialismenya. Setelah menyaksikan penumpasan sayap kiri revolusi oleh pihak Komunis, Blair berpulang dari Catalonia sebagai seorang anti-Stalinis yang kuat dan kemudian menyertai Parti Buruh Bebas (ILP).

Sebagaimana dengan kebanyakan ahli sayap kiri di Britain pada waktu itu, Blair masih menentangkan persenjataan semula Jerman Hitler — tetapi selepas pakatan Molotov-Ribbentrop dan pencetusan Perang Dunia II, beliau mengubah fikirannya. Blair meninggalkan ILP disebabkan oleh pasifisme mereka dan mengamalkan "kesetianegaraan revolusi". Beliau menyokong usaha perang tetapi salah menganggapi bahawa suasana pada waktu itu akan menuju ke pergerakan sosialisme revolusi di kalangan orang British. "Kami berada dalam satu tempoh yang pelik dalam sejarah yang mana seorang ahli revolusi harus menjadi setia negarawan dan seorang setia negarawan harus menjadi ahli revolusi," beliau menulis dalam Tribute yang merupakan mingguan sayap kiri Parti Buruh pada Disember 1940.

Menjelang 1943, fikirannya telah bertukar. Blair menjadi penyunting sastera Tribute, dan dari masa itu sehingga kematiannya, beliau merupakan penyokong sosialisme demokratik sayap kiri (walaupun beliau tidak ortodoks). Beliau melobi untuk Parti Buruh dalam pilihan raya umum 1945 dan, secara umumnya, menyokong tindakannya sebagai kerajaan. Bagaimanapun, Blair amat kritis terhadap perasaan takut Parti Buruh tentang berbagai persoalan utama serta dengan pendirian ramai ahli sayap kiri Parti Buruh yang pro-Soviet.

Walaupun Blair tidak pernah menjadi Trotskyis ataupun penganut faham anarki, beliau amat dipengaruhi oleh kritik-kritik mereka terhadap rejim Soviet dan oleh penekanan penganut faham anarki terhadap kebebasan. Ini merupakan kebenaran utama mengenai Blair. Ramai daripada sahabat yang rapatnya adalah penganut faham anarki yang merupakan segolongan kecil di London.

Pada tahun-tahun akhirnya, Blair membangkang penubuhan negara Israel dengan amat hebat, berbeza ramai rakan-rakannya di Tribune. Beliau juga merupakan penyokong awal untuk Persekutan Eropah.